Κάναμε την υπέρβαση κυριολεκτικώς και μεταφορικώς.

Η οθόνη πίσω από τον Μαυρίδη αυτή τη φορά δεν έδειχνε τον Πύργο του Άϊφελ

        Κάναμε την υπέρβασή μας. Αρχικώς κυριολεκτικά, αφού πηδήξαμε την περίφραξη του κλειστού τις Κυριακές Καυταντζογλείου μέσα σε καταρρακτώδη βροχή για να βρεθούμε πρώτοι (και μόνοι) έξω από την πόρτα των γραφείων της Ε.Ο.Φ.Σ.Α., ενώ κανείς από όσους όφειλαν να το κάνουν , για να βάλουν έστω μια ανακοίνωση εκεί, δεν το έπραξε. Κανένας από τους πρωταθλητές (βετεράνους και μη) που βρέθηκαν στην συγκέντρωση δεν ένοιωσε την υποχρέωση να πάει την ορισμένη ώρα στον χώρο που η ίδια η Ομοσπονδία όρισε τη συνάντηση για να μας ενημερώσει για την αλλαγή του χώρου ή έστω να πάρει τηλέφωνο σε όσους, όπως εμείς, πιθανόν να πήγαιναν. Κάποιοι άλλοι απαξίωσαν να έρθουν επιμένουν όμως να παρουσιάζουν στην ιστοσελίδα τους ρεπορτάζ με το κλίμα της συγκέντρωσης όπως τους το μετέφεραν οι «καλωδιομένοι» συνεργάτες τους. Με τη βροχή που φάγαμε, και να θέλαμε να φορέσουμε, θα βραχυκύκλωνε οποιοσδήποτε «κοριός».

        Ακολούθως, στο αναψυκτήριο «Κερκίδα» πάνω από το Καυταντζόγλειο (όπου οι αφίσες με θέματα μπάντμιντον στους τοίχους) μας λένε πως ήταν εξ’ αρχής ο ορισμένος χώρος της συγκέντρωσης, κάναμε την δεύτερη υπέρβασή μας. Αυτή τη φορά μεταφορικώς αφού έπρεπε να υπερβούμε την επαναστατική μας φύση και το εκρηκτικό ταπεραμέντο μας αλλά και τη λογική ακούγοντας χωρίς να εξεγειρόμαστε για τη μεταφορά ξένων μοντέλων ανάπτυξης (μας θύμισε το «Σουηδικό» του Γ. Παπανδρέου), την χρηματοδότηση των πρωταθλητών από τη βάση (σαν να λέμε πως θα πληρώνει στα κοινόχρηστα το ασανσέρ του ρετιρέ το διαμέρισμα του υπογείου) και άλλα , ευτυχώς όχι από όλους φαιδρά.

        Σε κάθε περίπτωση είναι άξια συγχαρητηρίων η πρωτοβουλία της νέας Διοίκησης να συνομιλήσει, πέρα από τις Γενικές Συνελεύσεις, με όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της για ανταλλαγή απόψεων. Αφού όμως ορίζονται οι φιλικοί αγώνες θα πρέπει και κάποιος να κρατάει την μπάλα εντός παιδιάς, δηλαδή να μιλάει κανείς για θέματα ουσιώδη και με πραγματισμό και να μην τη ρίχνει συνεχώς στην κερκίδα (όπως και το όνομα του αναψυκτηρίου) όπως ο αιθεροβάμων Χαραλαμπίδης. Εμείς πάντως που εκπροσωπήσαμε μόνοι μας την μέχρι σήμερα διαφορετική άποψη στις Συνελεύσεις της Ε.Ο.Φ.ΑΣ.Α. μείναμε αμετακίνητοι (ιδίως στις σημερινές οικονομικές συνθήκες) στις θέσεις μας για:

1.      Μηδενική οικονομική συμμετοχή των αθλητών για να αγωνιστούν. Όπως και ουδέποτε δεν μοιράστηκε κανένα μέρισμα σε κανέναν αθλητή από τα έσοδα των εποχών των παχυλών επιχορηγήσεων της Πολιτείας. Οι αθλητές «δεν τα έφαγαν μαζί» με τους κρατούντες για να τους τα ζητάμε τώρα. Ο πρωταθλητής Χαραλαμπίδης διαφωνεί καθώς έμεινε από κίνητρα και θέλει να του τα παρέχουν οι συναθλητές του.

2.      Εθελοντική διαιτησία και κρίση από στελέχη των συλλόγων σε όλα τα επίπεδα. Ο Στεπάν Παρτεμιάν μπορεί φυσικά να διαφωνεί αφού ως Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ. πρέπει να διαθέτει πόρους για να κινητοποιήσει διαιτητές. Όπως λέει και ο ίδιος «δεν υπάρχει περίπτωση για εθελοντική διαιτησία». Εμείς λέμε πως δεν χρειάζεται να υπάρχει διαιτησία.

3.      Διακοπή (εάν δεν υπάρχουν πόροι) της εκπροσώπησης της χώρας σε διεθνείς διοργανώσεις έως την έξοδο από την κρίση. Εξάλλου και στην Ολυμπιάδα αγγίξαμε σαν φτερό.

4.      Μαζικοποίηση του αθλήματος με την άρση κάθε περιορισμού ηλικίας, προαπαιτούμενων προκρίσεων και θέσπιση ηθικών (και μόνο) κινήτρων.

5.      Επαναλειτουργία παλαιών και δημιουργία νέων συλλόγων με την τεχνική και υλική υποστήριξη μακριά από τη φοβική συμπεριφορά λόγω της πιθανής αλλαγής εκλογικών συσχετισμών.

      Μην ξεχνάτε πως η Αντιπτέριση τοποθετήθηκε από τους γραφειοκράτες στο ισόγειο του ελληνικού αθλητικού οικοδομήματος και καθώς τελευταία το ασανσέρ δεν δουλεύει και δύσκολα πια κανείς ανεβαίνει από τις απότομες σκάλες, έχει το προνόμιο να είναι κοντά στην είσοδο της πολυκατοικίας.  Ας δεχθούμε τον κόσμο που μπαίνει ανοίγοντας την πόρτα διάπλατα. Μακριά από εμάς οι ανακοινώσεις του τύπου «Δεν δεχόμαστε φυλλάδια (δες μπλογκ)».

Υστερόγραφο

1. Κάποιες ιστοσελίδες αναφέρθηκαν στην συγκέντρωση χωρίς να παρευρεθεί κανένας από τους αρθρογράφους τους σε αυτή. Οι «ανταποκριτές» τους δεν αναφέρθηκαν στον ρόλο των «φωνητικών» που είχαν στις «πρώτες φωνές» της εκδήλωσης.

2. Οι ίδιες σελίδες μας παροτρύνουν να γράψουμε στο ημερολόγιο μας και μάλιστα με άλλο προσανατολισμό  !!! Διευκρινίζω πως είμαι ο μόνος συντάκτης του μπλογκ (και όχι ο Κώστας Ορφανίδης) και φυσικά παραχωρώ χώρο για ενυπόγραφες απόψεις φίλων και η στόχευση του δεν έχει να κάνει με την απουσία του Παναγιώτη Κόντου αλλά με την προώθηση των αρχών και των αξιών του Ερασιτεχνικού Αθλητισμού, την εξάλειψη των διακρίσεων, την εμπέδωση της δημοκρατίας και της ισονομίας μεταξύ αθλητών και σωματείων.

3. Για μένα που απεχθάνομαι τη μοναρχία δεν τίθεται θέμα να αναφωνήσω (όπως η σελίδα του Γουδεντζίκη) «Ζήτω η Βασίλισσα» αλλά για να αποτρέψω κάθε τελετή ενθρόνισης οιουδήποτε θα βρίσκομαι εκεί σε Συνελέυσεις, γήπεδα και κυλικεία.

4. Μην προκαλείτε αδίκως τους διατελέσαντες Προέδρους Διαμαντή και Τσούτση για μια δήλωση. Η φωνή τους ήταν ψίθυρος όταν υποστηρίζονταν από τη φυσική τους παρουσία στις Συνελεύσεις. Τώρα θα ακουστεί;