Ο ΠΤΕΡΟΔΑΚΤΥΛΟΣ

Οι Πτεροδάκτυλοι ήταν ιπτάμενα ερπετά και όχι δεινόσαυροι, υπήρξαν όμως σύγχρονοί τους. Πετάμε κιόλας πολύ ψηλά πάνω από όλα όσα καταπιανόμαστε και οπωσδήποτε δεν σκοπεύουμε να εξαφανιστούμε από την πανίδα του Ελληνικού Ερασιτεχνικού Αθλητισμού όπως το ον του οποίου έχουμε και το όνομα και τη χάρη.



Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

«Υπάρχει λόγος σου λέω σοβαρός, που (νέος ήμουν) θα ΄μαι πλέον χλιαρός»

    Οι στίχοι του τραγουδιού αυτού περιγράφουν επακριβώς την στάση που θα τηρήσω προσωπικά απέναντι στην κρίση που αντιμετωπίζει το άθλημα, του οποίου οι ταγοί δεν είναι άμοιροι ευθυνών για την κατάσταση που βιώνει. Οι λόγοι της στάσης μου είναι αυτοί που παραθέτω με την μορφή προσωπικής επιστολής προς τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας καθώς όλες οι ενέργειες που έχουν σχέση με το άθλημα από αυτόν προέρχονται και σε αυτόν έχουν, τελικώς, αντίκτυπο. Κοιτάξτε εξάλλου το κείμενο των 22 σημείων που συνέταξε ο ίδιος και παραθέτει στην ιστοσελίδα της Ε.Ο.Φ.Σ.Α. για την προάσπιση του αθλήματος. Ο τίτλος του καταδεικνύει πως κανείς άλλος από τα 14 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και τους έμμισθους συνεργάτες της Ομοσπονδίας δεν βοήθησε στη σύνταξη του και για αυτό δεν το προσυπογράφει. Να λοιπόν γιατί «θα είμαι πλέον χλιαρός»:

Φίλε Παναγιώτη,
     Αφού ως αθλητής είμαι πλέον υπερήλικας……
    Το 2000 μου είπες πως είμαι πλέον άχρηστος στο άθλημα ως αθλητής και με συνταξιοδότησες στα 34 έτη μου για να με καλέσεις από την αποστρατεία φέτος που ο δικός σου ελληνοποιημένος Βούλγαρος αθλητής συμπλήρωσε και ο ίδιος το αυθαίρετο και ρατσιστικό όριο που έθεσες ΕΣΥ, ένα διακεκριμένο στέλεχος ενός δημοκρατικού κόμματος. Ως αθλητής δεν είμαι πλέον χρήσιμος στην κοινότητα του αθλήματος. Μέχρι σήμερα η ιστοσελίδα του Παναγιώτη Γουδεντζίκη φιλοξενεί (για δικούς της λόγους) το κείμενο της παραίτησής μου από της «Επι(ν)τροπές» που μου ανέθεσες, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτόν τον φασιστικό αποκλεισμό των «υπερήλικων» 34άρηδων.

    Αφού ως παράγοντας είμαι ανώριμος…….
    Το 2008 μου πρότεινες να αποσύρω την υποψηφιότητα μου για τακτικό μέλος του Δ.Σ. και να επιλέξω την εκλογή μου ως πρώτου αναπληρωματικού καθώς θα «έπαιζαν βασικοί» στελέχη σου όπως ο κουνιάδος σου Φουντάς (που γνωρίζει και από πρόγνωση αγώνων αφού διατηρεί πρακτορείο ΠΡΟΠΟ) και ο αειθαλής Ναπολέων Ντέμος, η ευγενέστατη Βικτωρία Χατζήνα αλλά και άλλοι με μεγαλύτερο ειδικό (και πραγματικό) βάρος. Φυσικά δεν δέχθηκα και έτσι δεν με πήρες στην αποστολή του αθλήματος που θα ταξίδευε στο μέλλον αφήνοντας με στην αποβάθρα. Ως παράγοντας κρίθηκα ελλιπής για βασικός σε αυτό το σπορ και αρκετά υπερήφανος ώστε να περιμένω να τραυματιστούν οι άλλοι για να παίξω.
Στη φωτογραφία εικονίζεται ο συνεργάτης μου και υποψήφιος για την Ε.Ο.Ε. κ. Γιώργος Γεωργούδης που διεκδίκησε από εσένα τη θέση προκαλώντας σου οξεία κρίση ανασφάλειας.

     Αφού ως διαιτητής είμαι επικίνδυνος…….
    Το 2009 έμεινες αμέτοχος όταν ο «Νεότουρκος» Στεπάν Παρτεμιάν έκανε τη δική του εθνοκάθαρση (όπως κάποτε οι αληθινοί στον λαό του) στον χώρο της διαιτησίας και δεν μου επέτρεψε να παρακολουθήσω (μαζί με τον Κώστα Ορφανίδη) τη Σχολή Διαιτησίας στο Αλεξάνδρειο, για να μην τον υπερκεράσω στο μέλλον και αναλάβω εγώ την αρχηγία του χώρου !!!. Με ακολούθησες έξω από την αίθουσα όχι για να ζητήσεις συγγνώμη αλλά για να με αποκαλέσεις «Καραγκιόζη» γιατί αρθρογραφώ με τρόπο που δεν είναι του γούστου σου. Ουδέποτε φυσικά ούτε εσύ, ούτε ο Παρτεμιάν απάντησε στα κείμενα μου που δημοσίευσα για τον υποτιθέμενο «πραξικόπημα» από το οποίο σε έσωσε ο «πραίτορας» σου. Με εξοστράκισες ως διαιτητή για να μην γίνω τύρρανος στην ιδανική πολιτεία που έφτιαξες. Στη φωτογραφία οι συνεργάτες μου, ανεξάρτητοι και για αυτό ευτυχείς. Αλήθεια, ποιός έχρισε φίλε Κοσμίδη τον Τσούτση "αρχηγό" της Αντιπολίτευσης αφού δεν υπήρξε εκλογική αναμέτρηση που να μην ψήφισε Κόντο;

     Αφού ως ερασιτέχνης δημοσιογράφος είμαι εξοργιστικός……...
    Το 2008 και το 2009 οι άνθρωποι σου παρακολουθούσαν επιμελώς την αρθρογραφία μου στο διαδικτυακό μου ημερολόγιο και στις εφημερίδες και σου την προσκόμιζαν για να την κρίνεις και εσύ την κατέκρινες θεωρώντας ότι προέβαλα τον εαυτό μου μέσα από τη διοργάνωση των Βετεράνων το 2008 και άλλες. Λες και οι αθλητές που διακρίθηκαν δεν ανήκαν στον Μακεδόνα, λες και δεν αθλοθέτησε ο Δήμος Καλαμαριάς, με αίτημά μας, τα έπαθλα των νικητών και λες και δεν έβγαλα εγώ ο ίδιος τις φωτογραφίες και έγραψα το ρεπορτάζ. Θα προτιμούσες να σιωπώ αν είναι να μην σε υμνώ. Είμαι όμως ένας ενοχλητικός ερασιτέχνης δημοσιογράφος και δεν σου αναγνωρίζω το δικαίωμα να απαιτείς να σταματήσω να δημοσιεύω ενυπόγραφα κείμενα όπου μπορώ. Γιατί δεν κάνεις όπως άλλοι Πρόεδροι Ομοσπονδιών και να συμπεριλάβεις όσους μπορείς δημοσιογράφους και μπλόγκερ στα μυστικά κονδύλια της Ομοσπονδίας για την προβολή του έργου σου:

     Αφού ως φίλαθλος και γονιός αθλητών αηδίασα…….
    Και ενώ τόσα χρόνια όσους ταϊζεις με συμβόλαια σε βρίζουν, όταν μου μιλούν, και τρέχουν να σου προφτάσουν τα όσα εγώ πω (λες και εγώ διστάζω να στα πω ή να τα γράψω ευθέως) εσύ μου τηλεφωνείς αμέσως για να σου επιβεβαιώσω τους όρκους πίστεως μας σαν ανασφαλή ερωμένη. Πλέον απαξιώ να έρθω ακόμη και ως φίλαθλος στο ραδιενεργό τοπίο που έχει δημιουργήσει η συκοφαντία και η αχαριστία στο γυμναστήριο σου. Πρόσφατα οι παρατρεχάμενοι σου, μου απέδωσαν τις προθέσεις και τις πληροφορίες που είχε ο δημοσιογράφος της «Αθλητικής» για την Λαμπαδηδοδρομία στη Θεσσαλονίκη προξενώντας μου αρχικά έκπληξη και μετά αηδία με τον γλοιώδη τρόπο που (τους έμαθες να) λειτουργούν. Ένας από τους λόγους που συνεχίζω να έρχομαι στο γήπεδο και να μιλώ με τους "συνεργάτες" σου είναι και τα παιδιά μου, στη φωτογραφία είναι ο Έκτωρας.

     Αφού ως γυμναστής δεν αξιώθηκα ποτέ να μετέχω του «Οράματος» σου…..
    Το 2009 πάλι σε κάλεσα στο Δημοτικό Σχολείο των παιδιών μου και στο σχολείο που εργάζομαι και φυσικά δεν υλοποίησες το πρόγραμμα που καυχιέσαι ότι συνέλαβες, το «Μπαντμιντόραμα» αφού, έπρεπε να το φανταστώ ο αδαής, το ονόμασες κυριολεκτώντας «όραμα». Ως γυμναστής δεν αξιώθηκα να το δω να υλοποιείται στο σχολείο μου ποτέ κι ας παρακινώ κάθε χρόνο δεκάδες παιδιά στο άθλημα. Στη φωτογραφία εικονίζομαι μαζί με μία από τις ομάδες του 5ου Γ.Ε.Λ. Θεσσαλονίκης όπου υπηρετώ φέτος.

    Αφού λοιπόν μέχρι σήμερα απέδειξες ότι δεν θέλεις εμένα και τους συνεργάτες μου ούτε ως αθλητές, ούτε ως παράγοντες, ούτε ως κριτές, και δεν θέλω και εγώ να νοσήσω από τη χολή των συνεργατών σου όποτε έρχομαι ως φίλαθλος στο άθλημα δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να συστρατευτούμε στην προσπάθεια του αθλήματος να αξιολογηθεί υψηλότερα από την Πολιτεία. Αφού οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες σου το έφεραν στο σημείο αυτό λοιπόν και ΕΓΩ δεν θα πάρω καμιά πρωτοβουλία για να μην θεωρηθώ «ιδιώτης».
    Τα τελευταία φτερά (μάλλον πούπουλα) που θα μείνουν στο άθλημα θα στηρίζονται πάνω σου και θα τα συγκρατεί η πίσσα. Η «Αυλή των Θαυμάτων» που αποκαλείς Διοικητικό Συμβούλιο θα πάρει ανεπιστρεπτί τις βαλίτσες που περιφέρει ανάμεσα στο ξενοδοχείο και τη Μίκρα και θα εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα (αφού έβαλαν τους συγγενείς τους μέχρι εβδόμου βαθμού στο Πανεπιστήμιο) και θα μείνεις μόνος σου πίσω. Συγγνώμη, αλλά δεν μπορούσα να βρω άλλη φωτογραφία των συνεργατών σου.
    Καλό αγώνα σε σένα και στους στενούς σου συνεργάτες, που να είσαι σίγουρος πως θα χαλαρώσουν πλέον το σφίξιμο, τον Φουντά, τον Ναπολέοντα Ντέμο, την Βικτωρία Χατζήνα, την Σούλα Τετράδη, τον Άκη Μαυρίδη, τη Σοφία Σαρατζίδου, τον Ανδρέα Τέντα, τον Σταύρο Πασχαλίδη, τον Αυγίδη και τα άλλα «παιδιά».
    Εγώ είμαι νέος ακόμη και λέω να παίξω στο επόμενο Πρωτάθλημα κι’ ας άλλαξες στης ηλικίας μου τα νούμερα σειρά (και πλέον είμαι 43 αντί 34).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Το Σήμα μας

Το Σήμα μας
Ο τελευταίος του είδους του στο άθλημα που επιβίωσε.
GreekBloggers.com

ΜΕ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΤΕΡΑ (του Βαγγέλη Κακαρίμπα)

ΜΕ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΤΕΡΑ (του Βαγγέλη Κακαρίμπα)
Ιδέες για τη δημιουργία νέων κατηγοριών. Εσείς που ανήκετε;